نوربالا| عصب کشی دندان با سیم خاردار!

در اسارت وقتی دندان درد امانمان را می برید، علی میرزا با وسایل دم دستی طوری درمان می کرد که تا مدت ها از شرِ درد دندان راحت می شدیم.

- به گزارش خبرنگار حماسه و مقاومت خبرگزاری فارس، اسارت بود و کمبودهایش.

خیلی وقت ها اسرای ایرانی از امکانات بهداشتی و درمانی محروم بودند که برخی از آنها تحمل می کردند و برخی دیگر که شرایطشان حاد بود، در همان اسارتگاههای بعثی به شهادت می رسیدند.

محسن جامه بزرگ یکی از آزادگان دفاع مقدس است.

روایت او از وضعیت درمانی و دندانپزشکی در اسارت را در ادامه می خوانیم: وقتی بیمار می شدیم، ما را به بهداری می بردند و به هر کدام یک حبه قرص می دادند و درمان تمام می شد.

همین مسأله سبب شد تا اسرا به صورت خودجوش کارهای درمانی را انجام بدهند.

در نبود دندانپزشک در اردوگاه و درد بی امانِ دندانِ خراب، علی میرزا شاه محمدی بناچار با سیم خاردار تیز شده و داغ شده دندان اسرا را ترمیم می کرد و عصب کشی می کرد و با زر ورق پاکت سیگار آن را پر می کرد! این کار، درد زیادی داشت، ولی بعد از اتمام کار، فرد می توانست به راحتی از دندان رایگان پُر شده اش استفاده کند.

اگر کار دندان از ترمیم و تعمیر گذشته بود، او با انبردست ویژه دندانپزشکی اش، مثل آب خوردن دندان را می کشید و بیمار از درد رهایی می یافت.